حیفم میاد که تو یکی از اولین پست هام درباره ی گودر حرفی به میون نیارم.
اول راهنمایی بودم که تو خونه ی داییم اینا با اینترنت آشنا شدم. اونموقع ها کل اینترنت تو یاهو میل و گوگل خلاصه میشد :)
اولین بار صفحه ی گوگل رو که باز کردیم پسر داییم گفت یه چیزی بگو منم گفتم ایران . ایرانو سرچ کردیم و کلی خوشحال بودیم که به دنیای اینترنت وصل شدیم :)
سه سال گذشت تا اینکه من به طور جدی وارد دنیای اینترنت شدم. اون موقع ها از طریق تبیان کارت اینترنت مجانی میگرفتم :) بعد از یه مدتی مطالبی که میدیدم واسم تکراری بودن و علاقه ای بهشون نداشتم. مطلب هایی که تو سایت ها میدیدم عموما مطلبای زرد حاوی عکس خصوصی بازیگرا و فیلم عروسی فلان بازیکن و حرفای چندغاز یه آدم بود.
از این فضا خسته شده بودم تا اینکه با گودر آشنا شدم.......
اول اینکه اگر درباره ی فید و فیدخونی و گودر و این جور مبحثا اطلاعی ندارید پیشنهاد میکنم که این مطلب آقای مجیدی رو بخونید.
خلاصه بعدش شروع کردم به پیدا کردن سایت های مورد علاقم توی دنیای اینترنت. دیگه اینترنت واسه من اون مفهومی رو که تو ذهن بقیه بود رو نداشت. برای خیلی ها وقتی میگفتی میرم اینترنت میگفت اونجا چه غلطی میکنی ! اونجا چی داره ! هر کسی فکرش به مطالب غیر انسانی میرفت.
حالا البته اینی که من میگم یه گوشه ای از حق مطلب رو ادا میکنه، گودر برای خیلی ها به عنوان یه شبکه اجتماعی بود که میتونستن دیدگاه های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و عاشقونه ی خودشون رو به اشترراک بزارن. دلیل استفاده ی فراگیر گودر توسظ ایرانی ها دو مطلب بود : 1- سهولت تو دریافت و انشار مطالب با وجود اینترنت ذغالی 2- گودر میتونست مطالب جدید سایت های فیلتر شده رو نشون بده.
سه سال با گودر کار کردم. گودر آنچنان تاثیری تو نحوه تعامل من با اینترنت داشت و اونقدر ها وابسته و شیفتش شده بودم که وقتی خبر بسته شدنش رو تو اینترنت دیدم گریم گرفت :)
به فیدخون های مختلف سر زدم. تستشون کردم ولی نشد ! اون چیزی که من میخواستم نشد !
این دو سه روز که گودر استعفا داده مجبورم که با فیدلی کار کنم. هر چی باشه از اون یکی ها بهتره ولی هیجی نمیتونه جای گودر رو برام پر کنه
روحش شاد و یادش گرامی